-ım

Elimi eteğimi çekmiş gibiyim günlerden, sıkıntım metalik.
Korkma ruhum hep ve hala bana ait.
Günlerden Cuma ve ruhum sanki trene binmişte gitmiş çoktan.
Dağları geçmiş, raylarında yanık kokusu.
Ucunda görülmesi gereken ışığın söndüğü tünellerden geçerken,
bavulumda bir dolu hayal kırıklığı.
Ah şimdi ağlayacağım…!
Arabesk bir şarkıyım ben sanırım.
Her bir bölümü gözlerimi yaşartıyor.
Acıklı bir şey sanırım benim sevdiğim.
Sonunda ayrılık olan.
Kötü adamların kazandığı.
İyilerin ağladığı.
Hızlanırken tren düzlüklerde, camdaki yansımama bakıyorum.
Hüzün görüyorum yüzümde.
Görmemezlikten geliyorum. Kafamı çeviriyorum.
Yüzüm hala camda. Arka fonda manzara. Camda suretim.
Cuma işte. İşte cuma. Tren işte. Gidiyor.
Ben işte: tuhaf bir yaratık.!
Mektup işte. Pulsuz.
Biraz da utangaç:-ım